De thematiek in het boek De Engelenmaker van Stefan Brijs sprak mij enorm aan en zetten mij ook aan het denken. Het boek gaat over een dokter die zich bezig houdt met genetische manipulatie, al dan niet illegaal. Het boek volgt in het eerste deel zijn 3 zonen, die later klonen blijken te zijn, in hun jeugd en hun ontwikkeling. In het tweede deel van het boek gaat het over de jeugd van de dokter, Victor Hoppe, en over zijn periode voor de klonen. Hierin komt het religieuze sterk aan bod. In het laatste deel gaat het dan weer naar de huidige tijd, de tijd van het eerste deel, en wordt het ethische belangrijk. De dokter zijn acties worden in vraag gesteld, omdat hij mensen misbruikt en eigenlijk alleen maar voor eigen succes proeven doet met zijn 'zonen'.
Toen ik op voorhand de achterflap had gelezen, waarop stond dat er veel verwijzingen naar religie en biologie in zaten, was ik niet zo overtuigd van het boek. Tijdens het lezen van het boek heb ik mijn mening hierover wel moeten aanpassen, omdat ik de religieuze elementen en dialogen echt interessant vond. Het boek heeft mij doen nadenken over religie en zijn plaats in onze maatschappij, waar we religie toch voor een groot deel verwaarlozen. Persoonlijk vind ik religie een belangrijk element in onze samenleving. Onze samenleving is hier namelijk op gebouwd. Ik vind religie een mooi gegeven, het bied de mensen hoop en zet de mensen tot denken. Het draagt ook bij tot positivisme, maar religie kan ook desastreus zijn (zie ISIS).
Ook de normen en de waarden die in het boek voorkomen, de ethiek (de draagmoeder van de drie klonen, de kwestie van leven en dood,...) vond ik aangrijpend en dit zette mij weer aan het denken. Is het wel verantwoord om zo kinderen op de wereld te zetten? Is het wel verantwoord om een vreemde vrouw je kinderen, je klonen, te laten baren? Maar zo zijn er nog veel vragen die je je kan stellen bij het lezen van dit boek. Ik denk dat dit ook de bedoeling was van de schrijver, om zijn lezers te doen nadenken.
In het algemeen denk ik dat er veel over religie te leren valt in dit boek. Vooral in het tweede en derde deel van dit boek komen hier geregeld discussies over en het boek eindigt ook met een religieus element. De bedoeling van de protagonist was om zelf God te worden, omdat God eigenlijk alleen maar slecht doet voor de mensen. Jezus is Victor Hoppe zijn grote voorbeeld in zijn leven. Victor Hoppe probeert Jezus ook het nakijken te geven door de fouten van God op aarde te verbeteren.
Uit mijn denken heb ik ook veel geleerd over de ethiek en over de religie, over biologie en over de mensheid in het algemeen.
